Na widelcu – Analiza walki Cory Sandhagen vs Aljamain Sterling

Tym razem zapraszamy bardzo wszystkich fanów do przeczytania analizy zestawienia Cory Sandhagen vs Aljamain Sterling, które odbędzie się podczas gali UFC 250.

Aljamain Sterling (18:3)

Poczynił znaczny postęp. Nie jest już chimerycznym, panicznie bojącym się wymian fighterem jak kiedyś. Nie boi się wymian, walcząc na wysokim tempie, ma serce do walki. Wyróżnia się szybkością, mobilnością, ruchliwą głową, dobrym wykorzystaniem świetnego zasięgu za pomocą precyzyjnych ciosów prostych, chętnie wchodząc też w zwarcie z sierpowymi. Karci frontalnymi kopnięciami, zwłaszcza na korpus, nie stroniąc też oczywiście od okrężnych, mocnych niskich czy czasem obrotowych. Ma świetne zwody, chętnie zaprzęgając do działania ciosy na korpus, mieszane też doskonale z łokciami (Również obrotowymi) oraz często w charakterze kontrującym obrotowymi backfistami. W ostatniej walce popisał się też wybornymi kontrami na kopnięcia.

Dobrze odnajduje się w klinczu, kontrolując i męcząc tam przeciwników, chętnie używając kolan, łokci i stompów. Ma bardzo mocne ofensywne zapasy, solidną kontrolę. Jest bardzo sprawny w parterze i niebezpieczny, kreatywny w obszarze poddań. Obrona przed obaleniami również prezentuje się dobrze. Były obawy co do jego szczęki po brutalnym nokaucie od Marlona Moraesa, ale umówmy się, że każdy padłby po takim kolanie. Ostatnie jego walki natomiast zaprzeczają jakiemuś regresowi w tym aspekcie.

Serce do walki jest na wysokim poziomie. Udowodnił to w ostatniej potyczce, świetnie radząc sobie z presją, twardością, mocnymi low-kickami oraz kopnięciami na korpus ze strony oponenta. Pozytywnie świadczy to również o jego kondycji, gdyż pomimo zmęczenia, dalej utrzymywał dużą aktywność i wchodził w wymiany.

Cory Sandhagen (12:1)

Świetnie radzący sobie w kategorii koguciej fighter wyróżniający się wszechstronnością i dużą kreatywnością w każdej płaszczyźnie. Na nogach prezentuje szybkość, mobilność, doskonałe zwody warunki fizyczne, szukanie bocznych kątów, zmianę ustawień. Swoją grę opiera na dużej ilości kiwek, przez co jest piekielnie trudny do rozczytania. Elementem gry zwodów jest także „hand fighting”, który wykorzystuje głównie do karcenia odsłoniętego korpusu rywali. Technicznie ma do zaoferowania naprawdę dużo. Sprawnie wplatając między precyzyjne ciosy proste również sierpowe oraz podbródkowe, a to wszystko w śliczne kombinacje, dużo ich celując także w korpus. Może się pochwalić także szerokim arsenałem kopnięć na każdym poziomie, takimi jak okrężne, frontalne, obrotowe, lubi też kolana w różnych płaszczyznach, często latające. Zapasy ofensywne są dosyć solidne, w parterze natomiast dysponuje mocnym g’n’p (łokcie), jest sprawny i bardzo kreatywny w tej płaszczyźnie. Świetny scrambler, dobrze wykorzystuje różnorodne próby poddań w celu przetoczeń czy ucieczki z parteru.

Obrona przed obaleniami nie wygląda zbyt dobrze, ale zagraża poddaniami w kontrze, jest trudny do skontrolowania. Niemniej, jego poczynania parterowe ogarnia nieco chaos przez co czasem oddaje pozycje trafiając do tych dla niego niekorzystnych. Ma bardzo mocną szczękę, duże serce do walki co udowodnił zwłaszcza w walkach z Linekerem i Alcantarą. Nie jest zły kondycyjnie, ale w dalszej części nieco zwalnia pod presją, ale duży charakter pomaga mu w walce do końca.

Jest to niesamowicie wyrównana walka mająca wiele skomplikowanych czynników. W stójce mimo iż spodziewam się raczej przewagi Cory’ego to może być w miarę wyrównanie. Obaj doskonale zwodzą, przeplatają techniki ręczne i nożne. Lubują się w atakach na korpus, ale Sterling będzie miał nieco więcej miejsca z powodu dużego wzrostu jego rywala. Sandhagen ma wyraźnie lepszy boks, ale Alijo poprawił się w tym aspekcie. Nie będzie im łatwo także trafiać low-kickami przez częste zmienianie ustawień, mobilność zasięg i kontry. Myślę, że Funkmaster gdy już zamknie przeciwnika na siatce, będzie w stanie dociskać go do niej dłuższymi fragmentami.

Przeczytaj też: Wyniki ważenia przed UFC 250

Jedyny aspekt w której spodziewam się dużej przewagi któregoś z nich to zapasy. Po stronie oczywiście Sterlinga, jest znacznie lepszy zarówno ofensywnie jak i defensywnie. Cory natomiast oddawał obalenia już znacznie gorszym wrestlerom niż Alijo. Czy ten będzie w stanie kontrolować Sandhagena? Cóż, nie będzie to łatwe, ale wydaje mi się, że pod kątem czystego technicznego BJJ to Funkmaster będzie miał przewagę. Dzięki swojej solidnej kontroli oraz chaosowi jaki wprowadza Cory w swoje poczynania, powinien przeważać znajdując się z góry, trafiając w niekorzystne dla Sandhagena pozycje. Kondycja nie powinna tu odegrać większego znaczenia, gdyż jest to walka 3 rundowa, ale myślę, że przewagę może mieć Sterling.

Podsumowując, walka w stójce będzie delikatnie należeć do Cory’ego, ale o żadnej dominacji nie będzie absolutnie mowy. Podobnie ma się sprawa z parterem, w którym to jednak upatruję przewagi Jamajczyka, do którego należeć będą dużo lepsze zapasy i przy wyrównanej walce w stójce. Wydaje mi się, że to odegra największe znaczenie. Piekielnie ciasna walka, ale skłaniam się ku Alijo z wyżej wymienionych powodów.